ΤΟ ΚΟΥΤΕΛΟ ΤΟ ΚΑΘΑΡΟ
Πολλές φορές το έχω ειδεί, και περισσότερες το έχω ακούσει
.Πιστεύω και εσείς, να έχετε ειδεί, και να έχετε ακούσει, ανθρώπους
εκνευρισμένους, αναψοκοκκινισμένους, αγανακτισμένους, να φωνάζουν έξαλοι:
-- Ρε σύύύύ, καθαρός ουρανός, αστραπή δεν φοβάται ρέ!
-- Ρε σύύύύ, καθαρός ουρανός, αστραπή δεν φοβάται ρέ!
Εγώ ρέέέέ, έχω το κούτελο μου καθαρό! Εγώ, δεν φοβάμαι τίποτα
ρέ! Και δόστου να σπαλιαρίζουνε το κούτελο τους, και δόστου να κάνουνε την
χαρακτηριστική χειρονομία,νά σφουγγίζουνε τον ιδρώτα από το κούτελο τους, για
να πείσουνε τους άλλους, για την τιμιότητα τους. Γιατί ως γνωστόν, και πράγμα
περίεργο, ο άνθρωπος, δύο σημεία του σώματος του, τα έχει συνδιάσει με την τιμή
του.
-- Το ένα είναι το
κούτελο, το άλλο βρείτε το μόνοι σας !! Έτσι λοιπόν «κούτελο καθαρό» σημαίνει για
τους απλούς ανθρώπους, τιμιότητα, αξιοπρέπεια, και γενικά καθαρά χέρια !
* Συμβαίνει όμως πολλές φορές, τα μουτζουρωμένα και τα ροζιασμένα χέρια, να είναι
απείρως τιμιότερα, και καθαρότερα από τα λεγόμενα « καθαρά χέρια», και εδώ
είναι το παράδοξο , και το μπέρδεμα.
* Αυτή λοιπόν η
επίκληση του «κούτελου του καθαρού», ήταν εκείνη που με έβαλε σε πειρασμό μεγάλο, γιά
νά ερευνήσω, και να εξακριβώσω, τι σημαίνει « κούτελο καθαρό»!
-- Τα παλιά τα χρόνια – παληκάρι μου ( τό παληκάρι ειμουνα εγώ )- τον καιρό που οι άνθρωποι έτρωγαν τα λούπινα, καί τά αγκόρτσα, τότε που δέναν τα
σκυλιά με τα λουκάνικα, - κι ακόμα παλιότερα, - τότε που στην κοινωνία, γράμματα
καί τί γράμματα, δηλαδή κολυβογράμματα, ήξερε μόνο ο παπάς και ο δάσκαλος –
τότε μου λέει- οι καταφερτζήδες, που πάντα υπάρχουν κάτι τέτοιοι σε όλες τις
εποχές, και σε όλες τις κοινωνίες, αυτοί
λοιπόν οι καταφερτζήδες, με τήν βοήθεια των παπάδων,
είχανε καταφέρει να πείσουνε τόν κοσμάκη, τους αφελείς και τους αγράμματους,
ότι τάχα, άμα ειπούνε ψέματα, αυτό θα γραφόταν στο, κούτελο τους, και θά
διαβαζότανε μόνο από αυτούς!
- Έτσι λοιπόν, οι
πονηροί αυτοί καταφερτζήδες, με τους παπάδες αντάμα, ελέγχανε ασφυκτικά, την
προσωπική ζωή των αφελών και των αγράμματων, βάζοντας ακόμα και την συνείδησή
τους σε δίλημμα, αφού κατάφεραν, να τους κάνουν να πιστέψουνε αυτό το εφεύρημα,
ασκώντας έτσι μεγάλη ψυχολογική πίεση απάνω τους.
* Διακατεχόμενοι λοιπόν από
φόβο, οι αφελείς και οι αγράμματοι, για να έχουνε το κεφάλι τους ήσυχο, και το
«κούτελο καθαρό», πριν από κάθε τους ενέργεια, έτρεχαν να τους ενημερώσουνε και
νά πάρουνε, πότε την ….. έγκριση τους, και πότε τήν….. ευλογία τους!!
* Όταν –μου μολόγαγε η
γιαγιά – όταν παληκάρι μου, νέο κορίτσι κι εγώ, σαν
όλα τα άλλα, άρχισα τα πρώτα μου «τσιλιμπουρδίσματα», γύριζα κάθε φορά σπίτι
μου, τρέχοντας και λαχανιασμένη, και κρυφά και μακρυά από όλους έπαιρνα ένα
ξεθωριασμένο παλιοκαθρέφτη, κλειδωνόμουνα στο δωμάτιο, και με το φώς του
λυχναριού, προσπαθούσα να διακρίνω, μήν και γράφει τίποτα το κούτελο μου και
γίνω ρεζίλι !
Αλλά μέσα στο
μισοσκόταδο, μήπως έβλεπα καλά το κούτελο μου; Αλλά και αν το έβλεπα,
αγράμματη καθώς ήμουνα, μήπως ήξερα και να διαβάσω;Ψαχνόμουνα λοιπόν όσο
μπορούσα καλλύτερα, προσπαθούσα να διαβάσω, αλλά μπα ……..τίποτα!
Έτσι λοιπόν, μη έχοντας εμπιστοσύνη στα μάτια μου, ούτε και
στον εαυτό μου, και κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαιδουρογύρευε , για να
σιγουρευτώ , και γιά νά έχω το κεφάλι μου ήσυχο, και το κούτελο μου καθαρό, του
πάταγα ένα πολύ καλό και περιποιημένο ….. λούσιμο, ηρεμούσα με αυτό, και λούσιμο στο λούσιμο, είχε παπαριάσει το
κεφάλι μου, και μοσχοβόλαγε!
Όταν την ρώτησα,
πόσες φορές « ελούστηκε» , έβαλε την ΄παλάμη της μπροστά στο στόμα της, για να
κρύψει τα δύο-τρία δόντια που της είχαν απομείνει, και χαμογελώντας πονηρά, μου
είπε:
Αχ παλικάρι μου,
αγράμματο κορίτσι τότε, εγώ, δεν ήξερα να μετράω πάνω από τό....χίλια.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ --
============================================================================
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ --
============================================================================
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου